بیماری ها

بیماری دیستمپر یا هزارچهره

بیماری هزار چهره

بیماری دیستمپر یا هزارچهره

بیماری دیستمپر یا هزارچهره یک بیماری ویروسی است که عمدتا بر سیستم تنفسی، گوارشی و سیستم عصبی سگها تاثیر میگذارد. این بیماری بعد از هاری دومین بیماری کشنده در سگ ها محسوب میشود که در فصل زمستان تلفات بالاتری دارد. این ویرویس مسری بوده و انتقال آن از طریق تماس نزدیک سگ ها با هم از طریق ترشحات چشمی، ادرار، مدفوع و همچنین از طریق هوا صورت می گیرد.

توله سگ ها و سگ های جوان (3 تا 6 ماهه) واکسینه نشده عموما در معرض خطر ابتلای بالاتری هستند. سگ هایی که اثرات شدیدتری از ویروس را تجربه کنند، علاوه بر تب، دچار آسیب های مغزی و عصبی پایدار در تمام طول عمر و همچنین تشنج می شوند.


علائم:

بیماری دیستمپر یا همان هزارچهره ابتدا به لوزه ها و گره های لنفاوی سگ حمله کرده و سپس وارد سایر سیستم های بدن بخصوص سیستم تنفسی، گوارشی و عصبی می شود. از جمله علائم اولیه ی درگیری با این ویروس، تب، از دست دادن اشتها، ترشحات چشمی و آبریزش بینی می باشد.

بیماری دیستمپر یا هزارچهرهاز علائم دیگر این بیماری، عدم تعادل، چرخش و التهاب ملتحمه، پنومونی، هپاتیت، اسهال و استفراغ، عطسه، سرفه، خراش های پوستی در قسمت مرکزی و مدیال غدد اشکی که میتواند باعث کوری شود. همچنین التهاب مشیمیه و شبکیه و التهاب عصب بینایی که موجب جداشدگی سروزی شیکیه و میدریازیس می شود.

علائم دیگری که با پیشرفت بیماری دیستمپر یا هزارچهره دیده میشوند شامل نیستاگموس (حرکات چشم تکراری)، پرش های متناوب عضلانی، لرزش عضلانی و عدم کنترل روی رفتارهای عکس العملی، فلجی و لرزه و در نهایت مرگ می باشد.

در صورتیکه سگ آلوده به ویرویس دیستمپر در مراحل حاد بیماری قرار گیرد، هیپرکراتوز پاشنه پا یا اصطلاحا بیماری پد پا (hard pad disease) هم میتواند از علائم تیپیک بیماری باشد.

 

بیماری دیستمپر یا هزارچهره

همچنین دیستمپر شایع ترین علت در عقیمی سگ های نر بوده و موجب ارکیت یا التهاب بیضه ها می شود.

حدود نیمی از سگ های آلوده به ویروس دیستمپر در صورت عدم دریافت مراقبت های پزشکی، جان خود را از دست خواهند داد.


درمان:

هیچ درمانی برای ویروس دیستمپر وجود ندارد. تنها درمان های حمایتی از جمله سرم تراپی، دریافت آنتی بیوتیک ها به شکل وریدی و همچنین استفاده از داروهای ضدتشنج مانند فنوباربیتال، دیازپام و یا پتاسیم برمید میتواند تا حدودی کمک کننده باشد که این موضوع می تواند میزان اهمیت توله سگ ها برای دریافت واکسن را نشان دهد.

بیماری دیستمپر یا هزارچهرهواکسیناسیون از 6 هفتگی شروع می شود و هر 2 هفته یکبار تا 14 هفته تکرار میشود. با این حال بعد از انجام مراحل درمانی و سرم تراپی، سگ های بهبود یافته در 3 هفتگی علائم عصبی نشان میدهند و در 4 تا 6 سالگی ممکن است انسفالیت (التهاب کشنده مغزی) نشان دهند.

میزان پاسخ به درمان و بهبودی سگ بستگی به سیستم ایمنی او دارد ولی نکته حائز اهمیت این است که این ویروس تا 2 یا 3 ماه میتواند در بدن سگ باقی مانده و منتقل شود بنابراین درصورتیکه تمایل به نگداری سگ دیگری داشته باشید باید حتما 3 ماه منتظر بمانید.

 

 

 

سندرم کوشینگ یا پرکاری غدد فوق کلیوی چیست؟

بازگشت به لیست

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


9 × = بیست هفت